Choroba hemoroidalna jest najpowszechniej występującym schorzeniem proktologicznym u człowieka. Intensywność występowania potęguje się wraz z wiekiem i wśród osób powyżej 60 roku życia pacjentów jest już blisko 55-65 % osób z chorobą hemoroidalną .
Stopnie zaawansowania choroby hemoroidalnej
- I stopnia: guzki krwawnicze obecne jedynie w obrębie kanału odbytu, widoczne w anoskopii, nie wypadają poza odbyt; częstym i jedynym objawem choroby są krwawienia lub świąd
- II stopnia: guzki krwawnicze uwypuklają się na zewnątrz podczas parcia, ale samoistnie powracają
- III stopnia: guzki krwawnicze uwypuklają się podczas parcia, ale wymagają ręcznego odprowadzenia
- IV stopnia: nieodprowadzalne guzki krwawnicze, które przez cały czas pozostają na zewnątrz
Leczenie
Leczenie może być zachowawcze, czyli objawowe, lub tzw. instrumentalne, czyli zabiegowe małoinwazyjne, oraz typowo chirurgiczne. Wybór metody dobierany jest indywidualnie zależy od rodzaju dolegliwości , oraz od doświadczenia i wyposażenia ośrodka do którego zgłosi się pacjent .
Metody instrumentalne – stosowane w naszej klinice
- Kriochirurgia
- Koagulacja fotonowa (IRC)
- Fotokoagulacja laserem naczyniowym
- Waporyzacja laserem chirurgicznym
- Sklerotyzacja
Metody instrumentalne są stosowane w l, II, III, a czasami w IV stopniu zaawansowania choroby hemoroidalnej umożliwiają wyleczenie u 90 – 95% pacjentów. Metody te, już nie zachowawcze, ale jeszcze nie będące typowym leczeniem operacyjnym wiążą się z istotnie mniejszą liczbą powikłań zarówno wczesnych, jak i odległych, a także niższymi kosztami w porównaniu z leczeniem operacyjnym.
Dla chorego największe znaczenie ma jednak fakt, że przy prawidłowym stosowaniu tych technik przez chirurga i stosowaniu się do zaleceń przez pacjenta są one zazwyczaj bezbolesne i umożliwiają w ponad 90% zabiegów powrót do pracy następnego dnia. Kosztem tego komfortu jest czasami konieczność wykonania tych zabiegów w dwóch lub trzech etapach .
Wspólnym celem poniższych metod jest: zmniejszenie dopływu krwi do guzka hemoroidalnego, częściowa obliteracja (zamknięcie) naczyń splotu hemoroidalnego, oraz wytworzenie blizenki łącznotkankowej, która przytwierdza śluzówkę hemoroidu do podłoża, zapobiegając jego przemieszczaniu się ku dołowi i wypadaniu.