Klykciny konczyste
Kłykciny kończyste są to brodawki skórne i śluzówkowe zlokalizowane zazwyczaj w okolicy krocza-odbytu i zewnętrznych narządów płciowych, (zwane są też brodawkami wenerycznymi lub płciowymi) wywołane są wirusem brodawczaka ludzkiego z grupy Papillomavirus (HPV). Ryzyko infekcji wirusem zwiększają kontakty homoseksualne, niektóre leki i choroby powodujące obniżenie odporności. Schorzenie występuje u kobiet jak i mężczyzn w każdym wieku, choć związany jest z aktywnością seksualną człowieka. Ludzkie wirusy brodawczaka wywołują brodawki podeszwowe zwykłe lub brodawki narządów płciowych i odbytu (kłykciny). Zidentyfikowano dotychczas ponad 100 typów HPV, ok. 30 może powodować zakażenie okolicy narządów płciowych i odbytu, kłykciny powoduje zakażenie wirusem HPV 6 lub HPV 11, rzadziej HPV 16 i 18, wyjątkowo HPV 2, którego objawami są brodawki zwykłe – (popularnie nazywane kurzajkami) – wystepujące na rękach.
Sposob zarazenia
Zakażenie może nastąpić przez kontakt płciowy z osobą zainfekowaną, podczas porodu z zarażonych narządów rodnych matki na noworodka, lub z zakażonej wirusem ręki . Prezerwatywa nie jest wystarczającym zabezpieczeniem w przypadku kontaktu płciowego z zarażonym partnerem. Istnieje konieczność badania partnerów i podjęcia wspólnego leczenia.W naszej praktyce często leczyliśmy osoby, które zaraziły się od siebie przez korzystanie z jednej łazienki -np. jednej niedezynfekowanej wanny i wspólnych ręczników.(np.przypadek czterech studentów,wynajmujących wspólne mieszkanie).Często też nie da się w żaden sposób ustalić miejsca i czasu zarażenia pomimo szczerych chęci pacjenta (np. w przypadku tzw. Starej Panny, która nigdy nie miała kontaktów seksualnych, a kłykciny miała).
Objawy
Występowanie od kilku do kilkuset grudek, które rosnąc zmieniają się w “kalafiorowate”, rozległe wykwity najczęściej wokół odbytu ,mogą też występować w kanale odbytu, stąd konieczność wykonania badania anoskopem u osób zarażonych tą brodawką.Nie leczone przez lata kłykciny mogą ulec przemianie w nowotwór. Drobne zmiany wewnątrz odbytu mogą powodować świąd, pieczenie, uczucie wilgotności, niekiedy niewielkie krwawienie. Objawy występujące w kłykcinach czasami są mylone przez zgłaszających pacjentów z chorobą hemoroidalną.
Rozpoznanie
Kłykciny rozpoznaje się na podstawie badania pacjenta, oraz badania histopatologicznego wycinka pobranego ze zmiany.
Leczenie
Leczenie czasami jest trudne i długotrwałe, zwłaszcza w przypadku rozległych zmian.
Istnieje możliwość nawrotów choroby, stąd konieczność badań kontrolnych przez kilka tygodni po zabiegu . Istnieje też możliwość współistnienia innych chorób wirusowych – dlatego wszystkich pacjentów z kłykcinami kierujemy na badanie krwi, którym można wykluczyć lub rozpoznać ich istnienie. Najskuteczniejszą i najbardziej komfortową dla pacjenta metodą stosowaną w naszych gabinetach jest usunięcie kłykcin laserem chirurgicznym. Czasami łączymy metodę laserową z kriochirurgiczną np. w przypadku występowania zmian w kanale odbytu (używamy wówczas specjalnej, precyzyjnej sondy podłączonej do aparatu kriochirurgicznego).
Dzięki temu uzyskujemy znakomite efekty leczenia – całkowite wyleczenie po pierwszym zabiegu u ok. 85-90 % chorych. Leczenie laserem jest obecnie preferowane, ponieważ obok wysokiej skuteczności nie daje takich powikłań jak bolesne rany i blizny po zagojeniu w przypadku stosowania koagulacji diatermią chirurgiczną lub wycinania skalpelem.
Mozliwe powiklania
Najgroźniejsze są zakażenia wirusem HPV 16, 18, 31 i 45, nie leczone mogą prowadzić do rozwoju raka szyjki macicy, narządów moczowo-płciowych. W większości przypadków zmiany mają charakter nawracający, a terapia może przynieść tylko czasową remisję, co jest związane z brakiem możliwości całkowitego usunięcia zakażenia. Stąd zaleca się samokontrolę i regularne kontrole u proktologa celem wziernikowania odbytu i wczesnego wykrycia nowych kłykcin.