Tarczyca: objawy miejscowe:  Czasami występuje jedynie dyskomfort, ucisk. Pacjent zauważa, że obwód szyi uległ powiększeniu, musi zmieniać koszule, golfy stają się za ciasne. Tarczyca może osiągnąć także duże wymiary, zaczyna ona uciskać okoliczne struktury. Tarczyca o dużych rozmiarach jest określana mianem wola olbrzymiego (zdjęcie pacjentki z wolem olbrzymim). W przypadku ucisku na tchawicę pacjent może odczuwać kłopoty z oddychaniem, duszność może ulegać nasileniu przy unoszeniu rąk do góry. Ucisk powiększonej tarczycy na przełyk prowadzi do kłopotów z przełykaniem. Dodatkowo może pojawić się chrypka.

Tarczyca: objawy ogólne:  Należą do nich te, które wynikają z zaburzeń czynności tarczycy. Wśród nich należy wymienić m.in: zmianę masy ciała, uczucie zimna lub nadmierną potliwość, kołatanie serca, zaparcia, biegunki, pobudzenie, osłabienie, zaburzenia snu, zaburzenia miesiączkowania, drżenie rąk, wypadanie włosów, obrzęki. Szczegółowo objawy z podziałem na niedoczynność tarczycy i nadczynność tarczycy poniżej oraz w oddzielnych działach.

Tarczyca: objawy oczne:  Nasilenie objawów zależy od stopnia ciężkości GO oraz od tego czy choroba jest w fazie aktywnej (początkowy okres), czy w fazie nieaktywnej (późniejszy okres). Chory z GO może odczuwać uczucie piasku, świądu, światłowstrętu, nadmiernego łzawienia. Mogą się pojawić bóle za gałkami ocznymi występujące w spoczynku i/lub narastające przy poruszaniu gałkami ocznymi. Często występują obrzęki i zaczerwienienie powiek, obrzęki spojówek. Bardzo znamiennym objawem jest wystąpienie wytrzeszczu. Czasami wytrzeszcz pojawia się dosyć szybko i jest pierwszym objawem choroby. Wytrzeszcz najczęściej dotyczy obu oczu, ale może być asymetryczny. W niektórych przypadkach wytrzeszcz jest na tyle duży, że pacjent nie jest w stanie zamknąć powiek.

Badanie KTG, czyli monitorowanie czynności serca płodu z jednoczesnym zapisem czynności skurczowej macicy, to jedno z podstawowych badań we współczesnym położnictwie. Wykonuje się je pod koniec ciąży i w trakcie porodu, aby wiedzieć, w jakim stanie jest dziecko, i móc jak najszybciej zareagować, gdy pojawi się zagrożenie.

Dla dziecka przeciskanie się przez ciasny kanał rodny nie jest przyjemną wycieczką, a bardzo wyczerpującym wysiłkiem. Podczas tej męczącej podróży dziecko jest narażone na pewne niebezpieczeństwa, które można rozpoznać, obserwując częstotliwość uderzeń jego serca. I tak np. zbyt mała częstotliwość może świadczyć o niedotlenieniu, natomiast przyspieszone bicie serca może być sygnałem, że doszło do zakażenia wewnątrzmacicznego.

Kardiotokografia składa się z dwóch elementów: tokografii, czyli rejestracji czynności skurczowej macicy, oraz kardiografii, czyli rejestracji akcji serca płodu. Można to wykonać na dwa sposoby – poprzez monitorowanie zewnętrzne lub wewnętrzne.

1. Monitorowanie zewnętrzne – stosuje się najczęściej, jest badaniem nieinwazyjnym, nie wiąże się z żadnym bólem ani ryzykiem. Kobieta ciężarna (lub rodząca) leży, na jej brzuch zakłada się dwa pasy, na których znajdują się dwa czujniki. Jeden to przetwornik ultradźwiękowy rejestrujący uderzenia serca płodu, a drugi – miernik mierzący siłę i czas trwania skurczów macicy. Obydwa czujniki połączone są z monitorem, który wyświetla lub drukuje wartości pomiarów. Podstawowe badanie KTG powinno trwać 30 minut, ewentualnie może zostać przedłużone do 60 minut.

2. Monitorowanie wewnętrzne – stosuje się w sytuacji, gdy lekarzowi potrzebny jest bardziej dokładny pomiar, np. gdy podejrzewa on zagrożenie płodu. Elektrodę służącą do oceny uderzeń serca dziecka umieszcza się na jego główce, wprowadzając ją przez szyjkę macicy. Badanie jest zatem możliwe tylko wówczas, gdy pęknięte są już błony płodowe, a rozwarcie szyjki macicy wynosi przynajmniej 1–2 cm. Siła skurczów macicy może być mierzona przez czujnik na brzuchu (tak jak w monitorowaniu zewnętrznym) lub przez cewnik wprowadzony do macicy. Ponieważ czujnik wprowadza się do wnętrza ciała (a więc jest to badanie inwazyjne), istnieje przy tym niewielkie ryzyko infekcji. Założenie elektrody na główkę może być też dla dziecka bolesne. Z tych powodów ten rodzaj monitorowania stosuje się bardzo rzadko, tylko w uzasadnionych przypadkach.

Absolwentka Akademii Medycznej w Łodzi – dyplom lekarza stomatologa.

28 – letnie doświadczenie w pracy w gabinetach NFZ i prywatnych, w tym w szkołach i zakładach pracy. Kierownik stomatologii w Regionalnej Przychodni. W latach 1984 – 90 przebywała w Montrealu zapoznając się m.in. z wpływem profilaktyki na stan uzębienia oraz wpływem kompozytów najwyższej jakości na wypełnienia długookresowe.

Stomatologia zachowawcza polega na profilaktyce i leczeniu próchnicy.

Endodoncja skupia się na leczeniu kanałowym zębów.

Stomatologia dziecięca (pedodoncja) zajmuje się kontrolą i prawidłowym leczeniem zębów u dzieci, sprawdzaniem właściwego postępu ząbkowania, opieką nad zębami mlecznymi i młodymi zębami stałymi, a także diagnozowaniem wad zgryzu (które następnie leczy ortodonta).

Periodontologia skupia się na leczeniu schorzeń przyzębia i błony śluzowej jamy ustnej. Jedną z najczęstszych chorób, z którą muszą zmagać się periodontolodzy, jest parodontoza. Rzadziej używana nazwa periodontologii to parodontologia).

Protetyka stomatologiczna to bardzo cenna dyscyplina przydatna dla tych wszystkich, którzy stracili naturalne uzębienie. Jest to dziedzina, która rozwija się w ostatnich latach w bardzo szybkim tempie. Odtwarzanie zębów przeprowadzić można obecnie wieloma metodami, od zwykłych koronek, po tytanowe implanty.

Zakres leczenia:

– profilaktyka stomatologiczna u dzieci i dorosłych,
– leczenie próchnicy początkowej i przewlekłej,
– leczenie kanałowe,
– wypełnianie ubytków,
– restrukturyzacja zębów za pomocą ćwieków standardowych i kompozytów,
– ekstrakcje zębów,
– usługi protetyczne,
– wkłady koronowo-korzeniowe,
– mosty porcelanowe,
– protezy częściowe i całkowite oraz szkieletowe.

Lekarz dentysta z ponad 10-letnim doświadczeniem.

Bardzo duże doświadczenie w zakresie stomatologii zachowawczej, stomatologii dziecięcej, endodoncji, chirurgii stomatologicznej,stomatologii estetycznej i protetyki.

Owocna współpraca z młodymi pacjentami. Inicjator wielu akcji profilaktycznych i oświatowych wśród dzieci i młodzieży.

Uczetnik wielu kursów z zakresu:

• - stomatologii estetycznej
• - stomatologii odtwórczej
• - leczenia dzieci i młodzieży
• - wdrażania nowych materiałów i metod leczenia.

Udział w licznych targach, konferencjach naukowych.

Członek Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego.

Tooting Medical Centre, w klinice przyjmuja: PEDIATRA I NEONATOLOG: Dr Jadwiga Grosicka KARDIOLOG INTERNISTA: Dr Elzbieta Pyrkosz-Cifonelli ENDOKRYNOLOG, DIABETOLOG: Doc Dr hab. med. Dorota Dworakowska ODDZIAL GINEKOLOGICZNY: Dr Malgorzata Kolodziejczak Prof. dr hab. P Prof. dr hab. med. Agata Karowicz Dr nauk med. Leszek Klimaszewski Dr Robert Klimaszewski GINEKOLOGIA ESTETYCZNA Dr Waldemar Reszko DERMATOLOGIA i MEDYCYNA ESTETYCZNA: Dr Małgorzata Staszek-Biernat Dr Hanna Smagalska Dr. Monika Ziemianska Dr. Piotr Gross Dr Grazyna Le Blanc STOMATOLOGIA: Lek. stom. Magdalena Wolińska Lek. stom. Lukasz Matuszak Lek. stom. Bożena Latos Lek. stom. Milena Zaniewska Ortodonta Dr Liliana Suchodolska Lek. Stom. Grażyna Hankiewicz PIELEGNIARKA Pielegniarka Teresa ORTOPEDA: Dr Marek Zielinski FIZJOTERAPEUTA mgr Łukasz Witek PSYCHIATRA, INTERNISTA: dr Jaroslaw Uziallo HOMEOPATIA KLASYCZNA Piotr Krawczyk LABORATORIUM MEDYCZNE i ANALITYCZNE HYDROKOLONOTERAPIA PROKTOLOG Hemoroidy, Chirurgia Laserowa, Dermatochirurgia, Medycyna estetyczna i zmiany naczyniowe, Urologia DIETETYK Danuta Mikinka NEUROLOG Dr Adam Pawlec CHIRURG dr. Krystian Pawelec CHIRURGIA LASEROWA dr. Piotr Gross UROLOG dr. Wlodzimierz Madej KOSMOTOLODZY Weronika Caruso PSYCHOLOG Robert Wolk, Anna Arciszewska, Ewa Pawluk

Prywatna Przychodnia Lekarska Tooting Medical  Centre oferuje zabiegi i porady z  zakresu:  poradnia dermatologiczna, stomatologiczna, ortopedyczna, ginekologia, poloznictwo, medycyna etetyczna i przeciwstarzeniowa, laboratorium analityczno -medyczne, GP, interna – lekarz rodzinny, chirurgia, chirurgia laserowa,  proktologia, itp.

Modeluj usta na 7 sposobów!

Powiekszanie ust Londyn, modelowanie ust w Londynie

Siedem wskazan do modelowania ust:

• zwiększenie objętość wargi czerwonej,
• podkreslanie  konturu ust,
• podnoszenie kącikow ust,
• nawilzenie i odmłodzenie,
• poprawa kolorytu,
•  wypełnienie drobnych zmarszczek wokół ust,
•  w yrównanie dysproporcji pomiedzy górna a dolna wargą itp.

Jedną z najpopularniejszych obecnie metod upiększania stało się modelowanie ust – poprawianie konturu i powiększanie ich objętości kwasem hialuronowym.

Zabieg może być wykonywany bez względu na wiek pacjenta. U młodych kobiet a także mężczyzn, korekta dotyczy przeważnie zbyt mało wykształconej wargi górnej lub dolnej.

W późniejszym wieku dokonujemy głównie korekty konturu warg i zmian często wynikających z postępującego procesu starzenia się ust związanego z odwodnieniem czerwieni wargowej. Usta są lepiej nawilżone, odzyskują kolor i młodzieńczą jędrność. Powiększenie objętości ust powoduje, że znikają małe i większe zmarszczki wokół ust, co daje ogólny efekt odmłodzenia i rewitalizacji.

Czy zabieg jest bolesny?

Ponieważ okolice ust są bardzo wrażliwe, proponujemy pacjentom znieczulenie albo przy pomocy kremu znieczulającego ok. 40 min przed zabiegiem, albo przez znieczulenie przewodowe (tzw. dentystyczne).

Jak długo  utrzymuje się efekt?

Po zabiegu implant jest niezauważalny i daje uczucie naturalnie powiększonych ust. W zależności od preparatu efekty mogą się utrzymywać od 6 do 12 miesięcy.

Schemat terapii

Zabieg modelowania ust nie wymaga specjalnych przygotowań. Jest to jeden z zabiegów, które można wykonać w przerwie na lunch. Nie należy zażywać aspiryny i stosować leków przeciwzapalnych na ok. 3 dni przed planowanym zabiegiem. W jego dniu powinno się unikać intensywnego nagrzewania ciała (np. sauny, solarium, promieniowania słonecznego) oraz intensywnego wysiłku fizycznego. Bezpośrednio przed zabiegiem należy zmyć makijaż z ust. Preparat kwasu hialuronowego jest wstrzykiwany przez lekarza medycyny estetycznej w skórę właściwą przy pomocy ampułko-strzykawki i bardzo cienkiej igły.

Zalecenia po zabiegowe

Przez kilka godzin po zabiegu powinno się unikać nadmiernej ekspresji w obrębie ust, jak również dotykania i masowania miejsc iniekcji. Przez ok. 3 dni należy unikać nadmiernego narażenia na promienie słoneczne oraz ciepło (solarium, promienie słoneczne, sauna). Wszystkie wymienione zalecenia mają na celu uzyskanie jak najlepszego efektu.

Przeciwwskazania oraz działania niepożądane:

•  kobiety w ciąży i karmiące piersią;
•  miejsca z problemami skórnymi typu zapalnego i/lub infekcje
• (trądzik, opryszczka, itp.);
•  skłonności do blizn przerostowych (keloidów), choroby układu immunologicznego, immunoterapia, nadwrażliwość na kwas hialuronowy;

Po zastrzyku mogą wystąpić reakcje zapalne, takie jak obrzęk, zaczerwienienie, rumień.

Może też pojawić się krwiak. Wszystkie te objawy ustępują samoistnie w ciągu kilku dni.

Wskazania:

•  zwiększenie objętość wargi czerwonej;
•  modelowanie konturu ust;
•  wypełnienie drobnych zmarszczek wokół ust, itp.

Absolutna nowosc w Londynie w Klinice Tooting Medical Center
Odmladzanie i lifting z zastosowaniem nici PDO

Wchłanialne Nici PDO First Lift (Multi Picture Filaments)  przynoszą spektakularne efekty. Ich aplikacja jest praktycznie bezinwazyjna i bezbolesna, trwa około pół godziny, nie pozostawia żadnych blizn ani nacięć, a drobne zaczerwienienia znikają w ciągu kilku dni Dodatkowo można je aplikować niemal  na całym ciele – tak delikatnych i wszechstronnych  nici jeszcze nie było!

System nici PDO powstał pięć lat temu w Korei Południowej i obecnie wykonywany jest w wielu krajach (USA, Brazylia, Rosja, Japonia, oraz w Europie Zachodniej). Produkt posiada medyczny certyfikat bezpieczeństwa CE i jest dopuszczony w całej Unii  Europejskiej.

Nić PDO – umieszczona jest na sterylnej, bardzo cienkiej igle, przy pomocy, której wprowadzamy ją w określone okolice skóry twarzy, szyi, dekoltu, biustu, pośladków, brzucha i nóg.

First Lift to zabieg dedykowany przede wszystkim dla pacjentów w wieku 30-65 lat.

Efekty zabiegu to przede wszystkim:

• Odmłodzenie skóry
• Wygładzenie zmarszczek
• Zagęszczenie skóry
• Lifting skóry

Co to jest nić PDO?

PDO (polidioksanon) jest silnym syntetycznym włóknem, składającym się z jednego (monofilament) lub dwóch skręconych stałych włókien (polifilament), które po pewnym czasie rozpuszczają się w tkance.

Na podstawie obserwacji klinicznych stwierdzono, że polidioksanon pobudza w tkankach proces neokolagenezy, – czyli stymuluje produkcję nowego kolagenu – białka odpowiedzialnego za napięcie i jędrność skóry. Ponadto stymulacja fibroblastów powoduje pobudzenie syntezy elastyny – białka odpowiedzialnego za sprężystość i elastyczność skóry. W badaniach in vivo stwierdzono również, że działanie polidioksanonu powoduje syntezę naturalnego (endogennego) kwasu hialuronowego.

Dzięki takiemu mechanizmowi działania skóra, w którą wprowadzimy nici PDO staje się jędrniejsza, elastyczna i lepiej nawilżona.  Technika wprowadzania nici PDO opiera się na wykorzystaniu naturalnych linii napięcia skóry, co dodatkowo powoduje efekt zbliżony do liftingu chirurgicznego. Dzięki niciom PDO możemy również ograniczyć siłę mięśni mimicznych twarzy i uzyskać efekty estetyczne zbliżone do podania toksyny botulinowej – relaksacja mięśni i wygładzenie rysów twarzy. Efekt estetyczny jest bardziej naturalny, niż po podaniu toksyny botulinowej, ponieważ nie unieruchamiamy mięśni mimicznych, ·a wpływamy jedynie na osłabienie ich działania.

Czas trwania zabiegu nici PDO 

Zabieg trwa zazwyczaj 30 – 60 minut i jest praktycznie bezbolesny. Rozpoczyna się od nałożenia znieczulenia miejscowego (krem znieczulający).

Wskazania do zabiegu:

Na twarzy:

• Pionowe i poziome zmarszczki na czole
• Lifting czoła, obniżone zewnętrzne krawędzie brwi, wiotka, miękka tkanka, opadające brwi
• Dolna powieka – worki
• Policzki
• Wyraźny fałd nosowo-wargowy
• Rowek policzkowo-jarzmowy
• Fałd podbródkowy
• Fałd marionetkowy
• V-lifting
• Opadające policzki i obszar pod dolną szczęką
• Fałdy skóry na policzku
• Pomarszczone policzki

Na ciele:

• Fałdy i zmarszczki skóry na szyi i dekolcie
• Ujędrnianie i kształtowanie piersi,
• Zwiotczenie tkanek i rozstępy na pośladkach, brzuchu, ramionach i nogach
• Niewrażliwa skóra i tkanka podskórna (szczególnie po liposukcji)
• Otyłość – ramiona, brzuch, żebra

Po zabiegu

• Zaraz po zabiegu nici PDO  skóra może być lekko zaczerwieniona, mogą również pojawić się niewielkie krwiaki lub siniaki. Ustępują one zazwyczaj w ciągu kilku dni.
• Efekty zabiegu  nici PDO  widoczne są natychmiast, niemniej jednak należy pamiętać, że właściwy proces neokolagenezy (tworzenie nowego kolagenu) rozpoczyna się po 10-14 dniach i tak naprawdę dopiero wówczas zaczynają być widoczne właściwe efekty zabiegu. Proces tworzenia nowego kolagenu trwa przez cały okres utrzymywania się nici w organizmie (do 240 dni).
• Otrzymane efekty estetyczne utrzymują się zazwyczaj do 24 miesięcy.

 Przeciwwskazania do zabiegi nici PDO : 

• Ciąża, okres karmienia piersią
• Choroby autoimmunologiczne
• Niewyrównana cukrzyca
• Tendencje do powstawania bliznowców
• Aktywne zakażenia okolicy zabiegu
• Choroba nowotworowa
• Infekcje wirusowe (opryszczka)

Dr Grace Le Blanc

Certyfikowany lekarz medycyny estetycznej

Specjalista medycyny przeciwstarzeniowej 

http://angelclinic.org.uk/medycyna-estetyczna/portfolio-view/nici-pdo-first-lift/

Z jakimi dolegliwościami należy zwrócić się do neonatologa?
Neonatolog to lekarz opiekujący się noworodkami. Specjalista ten bada dziecko po urodzeniu i opiniuje czy jest zdrowe, czy ewentualnie powinno znaleźć się pod okresową obserwacją lekarską lub pozostać w szpitalu w celu pogłębienia diagnostyki i wszczęcia leczenia.

Jeżeli w zachowaniu lub wyglądzie dziecka coś nas niepokoi, powinniśmy niezwłocznie zgłosić się do lekarza specjalisty.

Neonatolog zajmuje się wszystkimi zagadnieniami związanymi z badaniem zarówno zdrowych, jak i chorych noworodków oraz diagnozowaniem i leczeniemchorób w okresie prenatalnym i po urodzeniu. Neonatolog prowadzi również noworodki wymagające intensywnej terapii, w tym wcześniaki. Specjalizacja z neonatologii wymaga głębokiej wiedzy z zakresu ginekologii i położnictwa,chorób wewnętrznych, genetyki medycznej oraz medycyny ratunkowej. Ustrój noworodka różni się anatomicznie i fizjologicznie od ciała człowieka dorosłego, stąd potrzeba wyodrębnienia grupy specjalistów zajmującymi się tylko tą grupą małych dzieci.

Jakie choroby leczy neonatolog?
Lekarz neonatolog zajmuje się rozpoznawaniem stanów patologicznych i ich leczeniem, począwszy od okresu urodzenia poprzez czas adaptacji malucha do samodzielnego życia. Monitoruje wszystkie parametry życiowe noworodka (m.in. bicie serca, oddech, aktywność ruchową) w celu wychwycenia ewentualnych patologii. U wcześniaków neonatolog czuwa nad tym, aby nie doszło do powikłań związanych z niedojrzałością układów narządowych i aby dzieci mogły się rozwijać właściwie, tak jak rówieśnicy.
Każdy noworodek jest oglądany i szczegółowo badany przez lekarza neonatologa, natomiast pod czasową jego opiekę musi przejść w sytuacji, gdy:

• zauważono pewne nieprawidłowości płodu podczas ciąży,
• matka chorowała podczas ciąży,
• zauważono zmiany fizjologiczne u noworodka,
• dziecko urodziło się przedwcześnie,
• noworodek uzyskał niską punktację w skali Apgar,
• jest podejrzenie o wadę wrodzoną,
• noworodek był resuscytowany po porodzie,
• rozpoznano specyficzne choroby/ problemy okresu noworodkowego,
• konieczna jest termoregulacja, prowadzenie gospodarki płynowej lub żywienie,
• stwierdzono zakażenie u noworodka,
• potrzebna jest opieka lekarska po przebytej operacji u malucha.

Pod pojęciem dermatochirurgii należy rozumieć usunięcie zmienionej skóry w granicach zdrowych tkanek za pomocą skalpela, elektrokoagulacji, lasera CO2 lub krioterapii.

Wskazania do zabiegu:

• kaszaki
• włókniaki
• tłuszczaki
• kępki żółte (żółtaki)
• brodawki wirusowe (zwykłe, płaskie, stóp)
• brodawki narządów płciowych (kłykciny kończyste)
• brodawki łojotokowe
• blizny przerosłe (keloidy)
• znamiona barwnikowe (tzw. “pieprzyki”)
• zmiany przednowotworowe i nowotworowe skóry

Wszystkie zmiany barwnikowe przed zabiegiem są badane przez specjalistę dermatologa – dermatoskopowo.

Lekarz prowadzący, w zależności od rodzaju zmiany, wybiera najodpowiedniejszą formę terapii oraz decyduje o sposobie usunięcia (wycięcie chirurgiczne, zabieg laserem, elektrokoagulacja bądź krioterapia).

Każda usunięta chirurgicznie zmiana jest badana histopatologicznie, a wynik badania jest przekazywany pacjentowi.

Szczególne sytuacje wymagające oceny dermatoskopowej:

• pojawienie się nowych zmian barwnikowych na skórze,
• ewolucja starych znamion: zmiana kształtu, wielkości, koloru, konsystencji, pojawienie się świądu, bólu, krwawienia itp.
• znamiona często drażnione, zahaczane i skaleczone (miejsca przylegania odzieży, okolice golone lub depilowane),
• znamiona zlokalizowane w miejscach odkrytych (częsta ekspozycja na działanie promieniowania ultrafioletowego);

Ocena dermatoskopowa zmian skórnych wymaga dużego doświadczenia. Jeżeli lekarz ma wątpliwości co do oceny dermatoskopowej, zmiana jest wycinana chirurgicznie i badana histopatologicznie.

Dobra kondycja zębów mlecznych jest niezmiernie ważnym czynnikiem, który wpływa na prawidłowy rozwój zębów stałych. Zęby mleczne utrzymując dostateczną ilość miejsca w kości zapewniają łatwiejsze wyrzynanie stałemu uzębieniu.

Lakowanie należy do grupy zabiegów które nie są inwazyjne. Dzięki niemu następuje spłycenie głębokich bruzd w koronach zębów stałych trzonowych i przedtrzonowych. Dokonuje się tego za pomocą światłoutwardzalnego laku szczelinowego lub glasjonometu. Ich zdolność do uwalniania fluoru, zapewnia nie zaleganie w nich trudnych do usunięcia resztek pokarmów. Lakowania zębów powinniśmy dokonywać jak najszybciej po wyrznięciu się zębów stałych, aby jak najwcześniej je zabezpieczyć.

Profilaktyka fluorkowa to kolejny zabieg znajdujący zastosowanie u najmłodszych pacjentów. Za jej pomocą dostarczamy zębom dużą ilość fluoru. Zapewnia on to, że stają się one odporniejsze na ataki kwasów produkowanych przez bakterie. Lakier fluorowy oraz pianka zawierająca fluor są zaliczane do najkorzystniejszych form leczenia.

Lapisowanie – to kolejny zabieg, znajdujący zastosowanie u dzieci. W chwili kiedy pojawią się ubytki próchnicowe w zębach mlecznych stosuje się go w celu zatrzymania dalszego postępowania procesu próchnicowego. Lapisowanie odbywa się na powierzchniach płaskich zębów. W przypadku pojawienia się ubytku w zębach trzonowych, zachodzi konieczność jego mechanicznego opracowania oraz założenia wypełnienia. Pomaga to nam uniknąć zapalenia miazgi. Lapisowanie polega na naniesieniu na powierzchnię ubytku roztworu azotanu srebra i glukozy, dzięki czemu rozwój próchnicy zostanie zatrzymany.

Morfologia, OB, cholesterol, cukier to najczęściej wykonywane badania krwi. Warto wiedzieć, co jeszcze może pokazać analiza krwi. I jak przygotować się do badań, by uniknąć zafałszowania wyników. Nie wystarczy bowiem zgłosić się na badanie na czczo.

Badanie krwi lepiej robić na czczo

To, co jesz, ma wpływ na obraz twojej krwi i może zakłócić wyniki. Szczególnie obfitość i jakość ostatnich przed pobraniem próbki posiłków. Dlatego najlepiej badania krwi wykonywać na czczo. Ale to nie zawsze wystarczy. W przypadku analizy poziomu glukozy, cholesterolu, trójglicerydów czy leukocytów poprzedniego dnia należy powstrzymać się od jedzenia tłustych i słodkich potraw, także picia alkoholu. Od ostatniego posiłku nie może upłynąć mniej niż 8 godzin. Przed wyjściem do laboratorium można jednak wypić szklankę przegotowanej wody.

Dlaczego badanie krwi robi się rano?

Zmiany fizjologiczne, jakie zachodzą w organizmie, są podporządkowane rytmom dobowym. Ocena wpływu pór dnia na fizjologię zajmuje się chronofarmakologia. Wynika z niej m.in., że stężenie jonów sodu, potasu i magnezu – pierwiastków ważnych dla funkcjonowania organizmu – jest niższe w nocy, a najwyższe rano. Fosforanów (ważnych dla elastyczności komórek) jest najwięcej w nocy, a rano przyjmują one wartości bardzo niskie. Kreatynina, której zawartość we krwi świadczy o kondycji nerek, podnosi się wieczorem. Natomiast poziom glukozy, istotny dla osób zagrożonych lub już chorych na cukrzyce, zwiększa się w nocy, a opada w ciągu dnia. Dlatego w każdym z tych przypadków krew do badania najlepiej oddać rano. Podobnie poziom żelaza: powinien być oceniany na podstawie próbki pobranej rano, bo po południu stężenie tego pierwiastka we krwi jest najwyższe. Także ocena hemoglobiny, bez której utrudnione jest wchłanianie wapnia i żelaza, będzie najbardziej obiektywna w godzinach, gdy ma ona wysokie stężenie. Ale np. w przypadku oznaczeń hormonów tarczycy oraz płciowych czas pobrania krwi nie ma wpływu na wyniki badań.

Poziom cholesterolu we krwi zależy od wielu czynników – diety, aktywności fizycznej, ogólnego stanu zdrowia. Normy cholesterolu zaś powinno się odnosić do kondycji konkretnej osoby.

Normy cholesterolu są różne w różnych krajach, np. w USA są o 100 jednostek wyższe niż w Polsce, a co ciekawe w niektórych państwach w ogóle ich się nie stosuje. W Polsce stężenie cholesterolu całkowitego we krwi na poziomie 200 mg/dl uznaje się za prawidłowe u osób zupełnie zdrowych i młodych. Jednak najbezpieczniejsze dla naszego zdrowia jest stężenie nieprzekraczające 190 mg/dl. Dotyczy to zwłaszcza osób chorych lub zagrożonych schorzeniami układu krążenia – im poziom cholesterolu całkowitego niższy, tym lepiej.

Ważne są również stężenia frakcji cholesterolu – LDL i HDL. U osoby zdrowej, u której nie występują dodatkowe czynniki ryzyka, np. w postaci palenia papierosów, nadwagi, spożywania dużych ilości tłuszczów zwierzęcych – za normę można przyjąć LDL na poziomie 130 mg/dl. Ale już u pacjentów po zawale, udarze, cierpiących na chorobę niedokrwienną serca powinien być znacznie niższy niż 100 mg/dl, natomiast u chorych na cukrzycę – nie przekraczać 70 mg/dl.

HDL, zwany powszechnie dobrym cholesterolem, jest niezwykle ważny dla naszego organizmu. Zdrowi mężczyźni powinni go mieć więcej niż 40 mg/dl, a kobiety więcej niż 50 mg/dl. Ale już u osób cierpiących na schorzenia układu krążenia jego stężenie we krwi musi przekraczać 60 mg/dl. Im więcej, tym lepiej, ponieważ to HDL „wymiata” z krwi zły cholesterol. Zatem im jest go więcej, tym więcej złego cholesterolu zostanie unieszkodliwione. Tylko przy dużym stężeniu HDL tętnice zaopatrujące serce i mózg w krew i tlen będą działały niezawodnie.

Tarczyca: objawy miejscowe:  Czasami występuje jedynie dyskomfort, ucisk. Pacjent zauważa, że obwód szyi uległ powiększeniu, musi zmieniać koszule, golfy stają się za ciasne. Tarczyca może osiągnąć także duże wymiary, zaczyna ona uciskać okoliczne struktury. Tarczyca o dużych rozmiarach jest określana mianem wola olbrzymiego (zdjęcie pacjentki z wolem olbrzymim). W przypadku ucisku na tchawicę pacjent może odczuwać kłopoty z oddychaniem, duszność może ulegać nasileniu przy unoszeniu rąk do góry. Ucisk powiększonej tarczycy na przełyk prowadzi do kłopotów z przełykaniem. Dodatkowo może pojawić się chrypka.

Tarczyca: objawy ogólne:  Należą do nich te, które wynikają z zaburzeń czynności tarczycy. Wśród nich należy wymienić m.in: zmianę masy ciała, uczucie zimna lub nadmierną potliwość, kołatanie serca, zaparcia, biegunki, pobudzenie, osłabienie, zaburzenia snu, zaburzenia miesiączkowania, drżenie rąk, wypadanie włosów, obrzęki. Szczegółowo objawy z podziałem na niedoczynność tarczycy i nadczynność tarczycy poniżej oraz w oddzielnych działach.

Tarczyca: objawy oczne:  Nasilenie objawów zależy od stopnia ciężkości GO oraz od tego czy choroba jest w fazie aktywnej (początkowy okres), czy w fazie nieaktywnej (późniejszy okres). Chory z GO może odczuwać uczucie piasku, świądu, światłowstrętu, nadmiernego łzawienia. Mogą się pojawić bóle za gałkami ocznymi występujące w spoczynku i/lub narastające przy poruszaniu gałkami ocznymi. Często występują obrzęki i zaczerwienienie powiek, obrzęki spojówek. Bardzo znamiennym objawem jest wystąpienie wytrzeszczu. Czasami wytrzeszcz pojawia się dosyć szybko i jest pierwszym objawem choroby. Wytrzeszcz najczęściej dotyczy obu oczu, ale może być asymetryczny. W niektórych przypadkach wytrzeszcz jest na tyle duży, że pacjent nie jest w stanie zamknąć powiek.